Mój Vintage - Wojenna Śliwka

Losy tej sukienki są doprawdy fascynujące. Przyleciała do mnie z daleka, kupiona za niewielką cenę w stanie agonalnym. Obecnie prezentuje się tak:

The Little Guide to Vintage Shopping: Insider Tips, Helpful Hints, Hip Shops - Melody Fortier

Będąc na ostatnim Koglu Moglu i na cudownym panelu organizowanym przez All in UJ (szerzej muszę o nim jeszcze napisać) wspominałam, że prócz Vintage Fashion Guild, bardzo przydatnym narzędziem jest książeczka Melody Fortier pt. The little Guide to Vintage Shopping. 

Snood i pani z Breslau

Ostatnio pisałam o kapeluszu z bardzo tragiczną historią. Dzisiaj znowu na smutno, chociaż nie aż tak. Dzisiaj będzie o siatce na włosy, która przejechała się nieco po Dolnym Śląsku.

Kapelusz z Schlözerovej 1

Co miesiąc jeżdżę z Kasiełę na Targ Staroci w Świdnicy. To bardzo wyjątkowe miejsce, gdzie obok taniochy i tandety da się wygrzebać prawdziwe skarby. Niektóre z bardzo bogatą i bardzo tragiczną historią.

Co powinniście wiedzieć o swoim vintage?

      Nosicie się z kupieniem prawdziwie vintage rzeczy, powiedzmy z lat czterdziestych, pięćdziesiątych, albo i jeszcze starszej? Macie wątpliwości, czy będzie dobrze leżeć, czy będzie można ją uprać, albo czy nie rozleci się w trakcie noszenia? Pozwólcie, że opiszę Wam, co może się wydarzyć (ale wcale nie musi).

Ilustracja z fragmentu jakiegoś niemieckiego magazynu z 1939 roku, z mojej kolekcji

Gdzie powstają retro-ubrania - tabela

    Nosiłam się od dłuższego czasu ze sporządzeniem wykazu, który obrazowałby, gdzie produkują swoją odzież retro marki. Oczywiście trudno byłoby ująć je wszystkie, więc stopniowo będę ten wykres uzupełniać, mam nadzieję także, że z Waszą pomocą. Jakoś niecały rok temu postanowiłam sobie, że będę unikać chińszczyzny (czy szerzej wyrobów z krajów rozwijających się), która nie pochodzi z małych, lokalnych firm (jak La Palais Vintage, w którym fasony może nie są dla mnie, ale ich produkty są dobre jakościowo i nie powstają w sweatshopach). Tak można żyć bez Aliexpress.

Ilustracja z katalogu mody z wczesnych lat trzydziestych, który zakupiłam na Targu Staroci w Świdnicy u bardzo miłej pani

Mój Vintage - Pamiątka z Sycylii

Mówi się, że są osoby torebkowe, apaszkowe i miłośnicy butów. Tak się składa, że nie należę do żadnej z grup, ale od czasu do czasu uda mi się coś upolować, tak jak ostatnio w Świdnicy, gdzie do zakupów w gratisie otrzymałam piękną apaszkę z lat pięćdziesiątych. Suwenir z Sycylii

Targi Kogel-Mogel w Krakowie

Dawno, dawno temu, dostałam zaproszenie od Cherry Bee żeby stawić się na krakowskich targach vintage o malowniczej nazwie Kogel-Mogel i tam dać wykład o datowaniu ubioru.

Moje włosy dawno nie wyglądały gorzej, niż podczas targów :D - wraz z Kasią i Pauliną

Mój Vintage - Driada

Co to za suknia! Od czasu do czasu pozwalam sobie na małą ekstrawagancję jaką są łowy na Etsy.com, gdzie roi się od pięknych sukni z lat czterdziestych. Jedną taką udało mi się upolować jakieś dwa tygodnie temu.

4 inspirujące vintage instagramy, które musicie znać

Mamy wyjątkowo nieurokliwy początek jesieni, która wydaje się, że przyszła trochę za wcześnie. Aura raczej nie zachęca do spacerów i przebywania na świeżym powietrzu. Być może tak jak ja, siedzicie chorzy w łóżeczkach i najchętniej poserfowalibyście w nieznane zakątki internetu? Podzielę się z Wami paroma instagramami, które warto znać.

vintage_egyptologist - zniewalająca miłośniczka Starożytnego Egiptu i pierwszych dekad XX stulecia z naciskiem na lata dwudzieste. Prócz zdecydowanie pozytywnych doznań estetycznych, na jej instagramie przeczytać można wiele interesujących notek o tematyce archeologicznej.

Sitting on the west terrace of the Somers Clarke house at Elkab, while the steamship Sudan sails in the background. The style of the blue cotton dress (from @wildfellhall) is about the same age as the Sudan itself, which was launched in 1921. The Sudan appeared—as the "Karnak"—in the David Suchet-as-Poirot 2004 version of Agatha Christie's "Death on the Nile." The ship is the only original steamer from the 1920s still sailing on the Nile. . . #egypt #1920sfashion #1920sdress #flapper #flapperdress #vintagestyle #steamship #nile #bobbedhair #agathachristie #deathonthenile #paddlewheeler #vintagetravel

Post udostępniony przez Colleen Darnell (@vintage_egyptologist) 1 Cze, 2017 o 6:42 PDT

[Nie do końca] Mój Vintage - Różowe paski

Ta całkiem urocza sukieneczka należy do Kasiełę, a od czasu do czasu mam okazję ją założyć. Udało się nam ją upolować na OLX już w lato, jednak dopiero teraz, dzięki siedzeniu na L4, mam trochę więcej czasu żeby coś o niej napisać.

Mój Vintage - Horrockses w paski

      Horrockses. Brytyjska bawełna, żywe wzory, rozkloszowane sukienki. Niby proste i wpisujące się w trendy lat pięćdziesiątych, ale mające w sobie to coś. Marzenie wielu kolekcjonerów vintage. Jakby ktoś mi powiedział, że będąc na wycieczce w Świdnicy i pokazując mojemu tatełę uroki Dolnego Śląska, trafię w lumpeksie, do którego weszłam od niechcenia, sukienkę z Horrockses uznałabym to za miły sen. Tak jak kiedyś śniłam o lolicim brando, w podrzędnych, zgierskich second-handach. Ale błękitna, pasiasta sukienka nie była jedynie mrzonką, ale rzeczywistością, która kosztowała mnie 15 złotych.

Mój Vintage - Srebrna Łączka

Dziś zakup niespodziewany, acz całkiem udany. Kosztował mnie 14,99, z wysyłką chyba 22 złote. Trochę się przy nim napracowałam, ale teraz naprawdę nieźle się prezentuje.

Vintage Trauma - Pierzemy wiskozę

Udało nam się upolować piękną sukienkę z lat czterdziestych, która nie nadaje się do noszenia: jest brudna, szara, śmierdzi second-handem, albo jest nasączona deratyzatorem. Co robić: Prać czy nie prać?

Ilustracja z magazunu Praktische Mode - rocznik 1941

Zamówienie z Besame

Kiedy tylko dotarły do mnie wieści, że Besame zaczęło wysyłać swoje produkty na cały świat niezwłocznie zebrałam się za tworzenie wishlisty i zakupienie trzech produktów, które bardzo chciałam przetestować.

Mój Vintage - Ślubna z Halle

To było prawdziwe znalezisko. Perła nad perły. W jednym z halleńskich second-handów, w którym da się złowić prawdziwe cuda za bardzo rozsądną cenę, udało mi się upolować prawdziwe skarby. Prócz koszuli z początku XX wieku, najpiękniejszym łupem była ta o to suknia:

"Style me Vintage: Hair" Belinda Hay

    Style me Vintage to seria dość krótkich, ale bardzo ładnie wydanych książeczek poświęconych różnym zagadnieniom związanym ze stylem vintage: od ubrań, przez konkretne epoki, śluby, make-up, aż po sam czubek głowy, na którym najczęściej rosną włosy. Style me Vintage: Hair autorstwa Belindy Hay traktuje właśnie o tym, a konkretniej o fryzurach z minionych epok. Czy jednak jest to absolutny must-have?

Krótkie wczasy

15 sierpnia (podobnie jak 11 listopada) jest dla mnie coroczną okazją do tego, by uciec do jakiegoś niemieckiego archiwum, najlepiej niewielkiego. W tym roku padło na Miśnię, jako, że złożyło się na to szereg czynników: miało być tanio, bo pod koniec miesiąca jadę z Kasią do Halle i Berlina, a samo archiwum jest czynne jedynie we wtorek, w bardzo specyficznych godzinach.

Ludzie z Dolnego

Jak to jest. Człowiek rodzi się w takim Zgierzu, siedzi tam 20-parę lat, zakochuje się na Dolnym Śląsku, wyprowadza się tam, zwiedza ile może, jest zachwycony i wszędzie spotyka tych samych malkontentów, którzy bezskutecznie próbują obrzydzić wyjazd.

Mój Vintage - Bawełniana Niezapominajka

Od razu wpadła mi w oko. Dość niepozorna, bez jednego guzika z pękniętymi szwami. Ale ten kolor, ten kołnierz i piękny tył. Po prostu musiała być moja i cena nie grała roli.

Besame Cosmetics

Jakoś w maju, czy czerwcu tego roku, dzięki przekochanej Cherry Bee udało mi się zakosztować odrobiny luksusu zza Wielkiej Wody. Mowa o niedostępnych u nas i dostępnych bardzo szczątkowo w Europie, kosmetykach Besame.

Moda w Przedwojennej Polsce - Anna Sieradzka

Znów będzie o książkach. Tym razem będę się wyżywać trochę mniej, bo i pozycja jest bardziej dopracowana i tak naprawdę to czytało się ją bardzo dobrze, z małymi "ale...". Mowa o książce Moda w przedwojennej Polsce, której autorką jest Anna Sieradzka.

Okładka książki, źródło: https://ksiegarnia.pwn.pl/

Mój Vintage - Orientalna Parasolka

Zazwyczaj piszę tutaj o ubraniach, bo powiem szczerze, że o dodatkach mam dość blade pojęcie, jednak jest w mojej kolekcji pewien bardzo piękny przedmiot, który powinien trafić na bloga. Mowa o parasolce z drugiej połowy lat dwudziestych.

Mój Vintage - Laleczka z Drezna

Sukienka z prawdziwą historią za sobą.  Gdyby nie Kasia, pewnie nie zasiliłaby naszej kolekcji. Jak to się stało, że jednak z nami jest?

Moda kobieca w okupowanej Polsce - Joanna Mruk

Źródło: strona wydawcy: https://www.km.com.pl/

    Zazwyczaj kompletnie nie mam czasu czytania dla przyjemności, ze względu na piszącą się książkę i siedzenie dzień w dzień w niemieckojęzycznych pozycjach, które są mi tłumaczone przez Kiki. Po prostu nie mam kiedy. Jednak raz na jakiś czas trafia się okazja (między przyjściem jednej, a drugiej paczki zza Odry), kiedy mogę pozwolić sobie na coś lżejszego. Swoistą guilty pleasure, czyli książkę o modzie.

Mój Vintage - Nimfa

   Długo się za to zbierałam, bo sukienka jest u mnie już parę miesięcy, ale dopiero ostatnie tygodnie dały mi możliwość noszenia jej częściej. Nieziemskie znalezisko z Etsy jest obecnie moją ulubienicą.

Mój Vintage - Łąka Zimowa

No to do czterech łączek brakuje mi jednej. Nie tak dawno dorobiłam się trzeciej, zimowej, made in Skandynawia. Piękna, rozkloszowana sukienka, kwintesencja lat pięćdziesiątych, powędrowała do mnie za jedyne trzydzieści złotych, a dorwałam ją na jednej z retro-grup na fejsbuku.

Mój Vintage - Wiosenna Łąka

Coś mi się namnożyło tych łączek: od późnojesiennych, do całkiem wesołych i wiosennych. O dziwo, wszystkie one pochodzą z tego samego okresu: przełomu lat 40-tych i 50-tych.

Mój Vintage - Jesienna Łąka

Hej, hej. Ostatnio moja szafa wzbogaciła się o parę epokowych strojów. Już wcześniej zapoznaliście się z niezapominajkową sukienką z lat trzydziestych, która przeszła gruntowne spa i stała się prawdziwą ozdobą szafy ( i mnie przy okazji). Niedługo po niej, w jednym z wrocławskich second-handów udało mi się upolować podobne cudo: rozkloszowaną sukienkę z wczesnych lat pięćdziesiątych.

Niezapominajka

    Parę tygodni temu spotkało mnie ogromne szczęście. Znalazłam w lumpeksie coś niebywałego: wieczorową suknię z lat trzydziestych. Miałam okazję mieć w niej sesję zdjęciową we wrocławskim Parku Staromiejskim. Fotografką była Frustra

Targi Vintage w Dreźnie

     Jak dobrze wiecie Drezno nie jest moim ulubionym miejscem na świecie, niemniej kolejne wizyty uzmysławiają mi, że w sumie nie jest aż tak koszmarnie złe, jak dotychczas mi się mogło wydawać. Ostatnią wizytę w Królewskim Mieście wspominam naprawdę bardzo ciepło, mimo koszmarnej pogody, a to za sprawą targów vintage (czy też dokładniej: Vintage and Wedding Market), które przypadły na 2 kwietnia. Pojechałyśmy w ekipie, którą w skrócie można by nazwać, niezbyt poprawnie politycznie zresztą, jako: KKK- dwie Kasie plus jedna Karolina.

    Cała impreza mieściła się na terenie Dresden Messe, do którego google mapa poprowadziła nas całkowicie okrężną drogą, dzięki której mogłyśmy podziwiać pojedyncze secesyjne kamienice utkane pomiędzy bloczkami mającymi swoją świetność w dobie DDR-u (still better than Krzyki in Wrocław) i fantazyjnymi, marynistycznymi muralami. Po trzecim kilometrze wędrówki, kiedy okazało się, że idziemy jakimś polem, wśród rzadkiej zabudowy fabrycznej, zaczęłyśmy się zastanawiać, czy aby na pewno google nas nie okłamało, ale jakoś twardo kroczyłyśmy dalej, aż industrialne hale stawały się gęstsze i wówczas natrafiłyśmy na pierwszy, niewielki drogowskaz na Vintage Targi. Hurra, a więc kierunek dobry! Tak udało nam się trafić do dość uroczych budynków z początku XX wieku, obok których, w pokaźnej hali, mieściła się nasza upragniona świątynia konsumpcjonizmu. Co za ulga! Po uiszczeniu opłaty wstępnej (5 euro dorośli, 3,5 euro studenci, uczniowie i dzieci [ a ja dwa dni po wygaśnięciu legitymacji]) naszym oczom ukazało się to, co zarejestrowali na filmie Filmteam Chemnitz:

Kamieniec Ząbkowicki

Minął mi właśnie jeden z lepszych weekendów tego roku (ok, to dopiero trzy miesiące). Przede wszystkim zostałam porwana po kursie niemieckiego do Kamieńca Ząbkowickiego, co było moim ogromnym marzeniem ze względu na znajdujący się tam pałac, ale przede wszystkim jeden z kościołów, w których podziwiać można rzeźby Thomasa Weisfeldta, artysty z Norwegii, który w dobie baroku tworzył na terenie Dolnego Śląska; ale także obraz Willmanna. 2w1 jeśli chodzi o moich śląskich ulubieńców.

Drezno chyba nie jest aż tak złe...

... jak dotychczas myślałam. Tak się złożyło, że z każdą wizytą trochę bardziej przekonuję się do dawnego miasta królów. Wczorajszy wyjazd był najlepszym z możliwych.

Jak ocenić wiek twojej sukienki? - poradnik dla początkujących.

  Dostaję całkiem sporo próśb odnośnie oceniania wieku ubrań. Przyznam szczerze, że długo nie miałam o tym większego pojęcia, dopóki sama nie stałam się właścicielką ubrań z lat 1940-1950, dlatego będę pisać głównie o tym okresie. Paradoksalnie krój często może nas zmylić. Powrót na modę lat trzydziestych i czterdziestych miał miejsce w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych - powstawały wtedy pierwsze marki szyjące retro ubrania. Jak więc ocenić czy nasza sukienka jest z lat czterdziestych, czy osiemdziesiątych?

Obrazek z magazynu Mode und Waesche - nr 12 1938/39

Czerwono

Ostatnio zima nieźle daje się mi we znaki. Mimo, że dni są coraz dłuższe, słońca trochę więcej, a temperatura jakby wyższa, to wszędobylski smog przez ostatnie kilka dni odbierał mi całą radość z mroźnych spacerów. Tęsknotę za wiosną próbowałam wyrazić stylizacjami, w których przeważał żywy, czerwony kolor - czy to w odcieniu cierpkich pestek granatu czy skrzydełek biedronki (zdecydowanie nie ten wpadający w pomarańcz... O Zgrozo).
       Sukienkę, którą mam na sobie na pierwszym zdjęciu, pokazywałam już kiedyś na blogu; zestaw z dzisiejszej notki prezentuje się bardzo podobnie do tamtego, uzupełniłam go jednie o bardziej fikuśne buty z drugiej ręki i broszkę - prezent od zaprzyjaźnionej duszy.

W obiektywie Ultramarine cz.2

     Zdjęcia: Ultramarine Photography - zapomniałam napisać w poprzedniej odsłonie, ale bardzo szanuję panią fotograf za to, że używała różnych tricków w realu, nie zaś Fotoszopa, na osiągnięcie na przykład lekko zamglonych rogów zdjęcia, które sprawiają, że wygląda to wszystko bardzo onirycznie. :D Jak to zrobiła nie zdradzę. Sami idźcie na sesję.

     Gotowi na kolejną odsłonę szmaragdowej sukienki uszytej przez mnie na wzór z lat trzydziestych? Proszę bardzo. Możecie teraz przyjrzeć się nieco bardziej spódnicy i rękawom (które nastręczyły mi naprawdę wielu kłopotów).

Klasyka klasyki

      Czasem mam ochotę na mega klasyczny zestaw, który wyglądałby jak strój stenotypistki. Dlatego uwielbiam wszelkiego rodzaju spódnice syreny sięgające za kolano, a także białe koszule. Ale, ale: Koszula u mnie musi mieć jakąś formę bishop sleeves, które były niezwykle popularne w latach trzydziestych i czterdziestych. Teraz w pewnej formie wróciły do łask. No właśnie, ale jest z nimi pewien problem.

W obiektywie Ultramarine

       Udało się. Sama nie wiem jak, ale tego dokonałam: uszyłam swoją dream sukienkę. Nie wyszła może w 100% jak sobie marzyłam i wymaga nadal dopasowania do mojej sylwetki, niemniej jestem z niej super dumna. Ciemnozielona z przyjemnej, lejącej się tkaniny, niemal do ziemi, rocznik 1933. Powstała z wykroju z niemieckiego żurnala. Model wpadł mi w oko już bardzo dawno, kiedy robiłam parę ilustracji na zamówienie dla mojej koleżanki z Czech do jej opowiadania. Wybrałam tę sukienkę dla jednej z głównych bohaterek. Narysowałam ją w ciemnoniebieskiej tonacji, a kokardę pozostawiłam białą. Od tej pory suknia Lotty chodziła za mną dniami i nocami, ale bałam się usiąść do maszyny w obawie, że nie wyjdzie tak jak sobie wymarzyłam.

Atak zimy - Halle, Lipsk i Der Vintage Flaneur

Przy naszych licznych podróżach przed świętami nie udało nam się nawiedzić Halle, w którym od lat co roku jesteśmy na jarmarku świątecznym i kolekcjonujemy kubeczki po grzanym winie. Na osłodę postanowiłyśmy pojechać na mini zimowe ferie, żeby trochę odpocząć, a właściwie żeby spędzić jeden dzień w ukochanym mieście, a drugiego pojechać do Biblioteki Narodowej w Lipsku i zdobyć materiały do pisania książki. Złożyło się o tyle szczęśliwie, że ja miałam w pracy i tak parę dni do odrobienia, a Kasia w porę załatwiła sobie wolne i tak 5 i 6 stycznia straszyłyśmy w Sachsen i Sachsen-Anhalt. Pojechałyśmy sobie radośnie KD z Wrocławia do Drezna. O dziwo grzali. Czemu o dziwo? Bo powrotną drogą polscy panowie konduktorzy twierdzili, że w tym pociągu nie grzeje. Za to Kasi powiedzieli: nie wiemy jak włączyć, bo źli Niemcy nie powiedzieli... Wiecie ten pociąg relacji Drezno-Wrocław już trochę jeździ, ja bym się zapytała i prosiła o przeszkolenie. Niemniej rzecz jasna był to pic na wodę, bo w końcu pod Wrocławiem włączyli na trochę grzanie. Znowu padłam ofiarą oszczędności.

Deutsche Bahn nawet w pociągach regio dba o to, żeby w zimowe dni móc siedzieć bez rękawiczek i płaszcza

Dla nacjonalisty - kilka powodów, by nie zaczepiać Hindusów

Tekst ten, choć w ogóle nie wpisuje się w tematykę tego bloga, po prostu musiał się tu znaleźć. Jeśli ktoś jest wrażliwy na kwestie polityczne, może go spokojnie pominąć. Dodam, żeby nie brać tekściku nadto poważnie, bo przemoc ogólnie jest dość paskudna, a z Hindusami mam same pozytywne doświadczenia i bardzo szanuję ich dokonania kulturalne i kulinarne.

O ile media zajmują się głównie tragedią w Ełku, to gdzieś na Dolnym Śląsku, a konkretnie w wyjątkowo paskudnym i nieciekawym Lubinie, wydarzyła się dość kuriozalna sytuacja: Klik . Nie pierwsza zresztą. Jakiś czas temu nacjonaliści pobili we Wrocławiu sikha. Żeby zapobiec tego typu incydentom, należy Sebixom rozjaśnić, kogo naprawdę biją.

za każdym razem jak bierzesz Hindusa za Araba Kali zjada wujka Andrzeja