Zakupy

Takie rzeczy nie u nas pinterest.com

Może mam po prostu pecha. Może coś się na mnie uwzięło. Nie chcę tutaj robić notki pod tytułem „Polska jest besęsu”. Nie o to chodzi. Chcę tylko opisać pewne zjawisko towarzyszące mi od wielu lat. Mam wrażenie, że ciąży na mnie fatum.  

 Interesuje się paroma rzeczami: religioznawstwem, szczególnie wierzeniami pogańskimi, historią Kaukazu, Heydrichem, muzyką i magią. Można by dorzucić do tego też ciuchy i kosmetyki, z tym, że nie traktuje ich jako moich zainteresowań. Niemniej i ich ta notatka dotyczy. Czymkolwiek się jednak nie zajmę, to zawsze kończy się to tak, że przeszukując rodzimy rynek nie znajduje zbyt wiele rzeczy, które mogłyby być mi przydatne. Pojedyncze książki, często niezbyt dobrze napisane, bądź totalnie beznadziejne. Jak już coś ciekawego się trafi to kosztuje miliony złotych monet. Żeby poszerzyć wiedzę, czy kupić łach, który mi się podoba, sięgam do oferty zagranicznych sklepów. I oczywiście bezsensownym jest porównywać allegro do taobao, czy ebaya, ale często nasi południowi sąsiedzi (Czesi) dysponują ciekawszymi rzeczami. Wielokrotnie dużo tańszymi niż u nas. Zastanawiam się: O co chodzi? Wydaje mi się, że sprzedawcy w Polsce boją się ryzykować i nie profilują się na ludzi o jasno sprecyzowanych zainteresowaniach, czy guście. Panuje misz masz. Pozornie wszystkiego jest dużo, ale po bliższym przyjrzeniu się, widzę, że król jest nagi. Przykład? Książki o Trzeciej Rzeszy. Jest ich u nas sporo, ale lwia część nie nadaje się do niczego i stanowi sensacyjny pulp. Tłumaczone są nadal pozycje Irvinga (fuuuuj), Wołoszański nadal na topie. Czegoś rzetelnego ze świecą szukać i to w małych wydawnictwach, bądź pośród publikacji naukowych. Idę do księgarni i nie mam co kupić nawet jak bardzo chcę. A ciągle potrzebuję więcej. Z wierzeniami Kaukazu i jego historią jest analogiczna sytuacja. Dużo jest o kuchni, sporo mniej lub bardziej udanych przewodników, ale jak chcę nabyć coś o Czerkiesach (nie wspominając już o ich wierzeniach)... to mogę sobie włączyć ebay, czy moje kochane betterworldbooks. Czy może wymagam za wiele? Może marudzę. Od wczoraj bezustannie poszukuję kapelusików w stylu lat 40. Owszem w Polsce wykwitło parę sklepów z toczkami, ale wszystkie one są po prostu bliźniacze: kawałek woalki, parę koralików, koronka. Ja chcę kapelusik. Wpisuję kapelusz lata 40. Nic. Wpisuję kapelusz retro. Wyskakuje mi cała gama nakryć głowy, które stylizowane są na lata 20. Próżno szukać wymyślnych nakryć głowy, jakie były w modzie dwadzieścia lat później. Wpisuję te same hasła po angielsku w etsy i mam całą gamę produktów w jakim tylko chcę kształcie i kolorze. Tego typu sytuacje powtarzają się od lat. Zauważam pewien progres, ale jest on dramatycznie wolny. U nas ledwo przędzie Lady Sloth, Czeszki otworzyły w Ołomuńcu stacjonarny lolici sklep. Odzież gotycka, słyszałam o jakiś pojedynczych pojawiających się i znikających miejscach w Warszawie. W Pradze jest ich obecnie kilka. I jeszcze sklep dla otaku. Chyba też nawet więcej niż jeden. Sklepy z odzieżą retro. W Pradze ciągle na jakiś trafiałam. W Polsce są vintage shopy, ale sprzedaje się w nich w większości ciuchy z lat 90, albo asortyment z Hell Bunny. Nie, dzięki. W internecie jest podobnie. Asortyment gotycki należy do Restyle, który jest monopolistą na rynku. W większości rzeczy od nich nie robią na mnie wrażenia, ale jak jest coś ciekawego to kupię. Różnie bywa z jakością, no ale. Retro ciuchy? Britstyle i znów Hell Bunny, czasami w strasznie wysokich cenach. A w zimę też człowiek musi coś na siebie wdziać. Nie chcę tu winić sprzedawców. To nie jest kwestia tego, że nie są świadomi takiego stanu rzeczy i idą na łatwiznę. Polskie prawo jest na tyle nieprzyjazne wszelakim inicjatywom, że nie ma się co dziwić, że ludzie nie chcą podejmować ryzyka i tonąć w długach. I od tego należałoby zacząć zmiany.